Gdy tylko przeszli próg domu, wiedział co się święci. Na twarzy ich ojca rysowała się taka furia, jakiej nigdy u niego nie widział. Na jego pytanie czyj to był pomysł znów wziął winę na siebie. Wiedział, że Norwegia pewnie weźmie jego stronę, ale stanowczo uciszył go gestem ręki. Jedna z kobiet wioski zaprowadziła Askela do sąsiedniej sali. Szwecja pokornie spuścił głowę i przyjął na siebie karę. Nic nie powiedział, bo wielokrotnie widział jak Dania wykłócał się z ojcem, a potem miał przez to kłopoty. Takie to już było wychowywanie, twardą ręką. W dodatku nie dostał kolacji, a noc miał spędzić na dworze. Przywykł. Wziął tylko jakieś futro i wylazł gdzieś, gdzie nikt go nie widział. Stanowczo nie znosił ukazywania swoich słabości, a była to niestety jedna z tych chwil.

Tym razem zerwał Szwecja, chociaż to on był pomysłodawca wyprawy. Widział jak cierpi wychodząc w zimną noc. Postanowił, że jak tylko skończą mu zawijać nogę to coś mu przyniesie do jedzenia i może jeszcze jakieś dodatkowe okrycie. Gdy niewolnica skończyła opatrywać spróbował wstać. Noga trochę zabolała. Zrobił dwa kroki i stwierdził, że da rade. Spostrzegł, że ktoś przemyka pod oknem. To był Dan który w tobołku miał zapewne jedzenie. Askel wiza więc dwa grube koce i przez okno opuścił dom. Pokuśtykał w stronę stajni.

Usiadł obok niego i rozłożył prowizoryczny obrus na sianie przed nim.
-Nie ma mowy, jesteśmy braćmi i będziemy się trzymać razem choćby nie wiem co! - Uśmiechnął się szeroko tak jak robił to zawsze - cieszcie się, że temu staremu Rzymowi zawinąłem piszczałkę jak z ojcem poszedłem do niego, mogło być z nami źle. Szkoda tylko, że mnie uprzedziliście co do gada, sam chciałem go ukatrupić.

Poczochrał brata po jasnych włosach i dopiero wtedy zobaczył jego dłonie
-Ojciec miał dzisiaj wyjątkowo ciężką rękę...po co Ty w ogóle bierzesz na siebie nasze winy? I nie wiem nawet czemu ojciec Ci w to wierzy, to ja powinienem przyjmować baty, a nie Ty!

Bolało, nawet bardzo, ilekroć czuł coś na dłoniach. Miał wrażenie, że to wszystko zły sen, a on się obudzi. Nie miał nawet siły by zjeść. Po prostu padł zmęczony, z pewną nadzieją, że jednak bracia zostawią go samego. Nie to, że nie lubił ich towarzystwa, ale chciał po prostu pobyć sam. Zerknął kątem oka na Norwegię.

- To nie twoja wina, to ja Cię tam zostawiłem samego. A tak uciekłem i nawet nie spojrzałem, czy biegniesz za mną.

Westchnął cicho, było mu przykro, cóż poniósł karę i będzie musiał się wstrzymać z trzymaniem czegokolwiek, polowaniem i jazdą konną. Nieźle go ojczulek urządził, ale ma to na własne życzenie. Miały być trolle, a wyszła hydra. Liczył tylko na to, że ojciec mimo wszystko pozwoli im jeszcze zapolować.

W duchu przyznał bratu rację. Ojciec tak się dziś zapije, że do jutra zapomni. Nie spodziewał się że ten napis na kamieniu oznaczał że w bagnie żyje coś takiego. Pomyślał że ojciec pewnie jutro pójdzie to ubić. Chciałby iść z nim, no ale był kontuzjowany. Westchną i zarzucił na Sve koc. Drugi wręczył Danowi a w trzeci sam się obwiną gotowy do spania. Noce były zimne.

Było mu zimno więc przysuną się do brata, wręcz w niego wtulił. Po chwili okrywał go swoim kocem a sam leżał przytulony pod jego kocem. Teraz było troszkę cieplej. Noga przestawała boleć a Berwald tak fajnie grzał. Ciepło, bezpiecznie, nie dokończa syto ale i tak zasną w ramionach brata.

Ostatnio edytowany przez Norwegia (2013-05-03 09:55:00)

Poranek nie był dla niego miłym doświadczeniem, obudził się z okropnym bólem pleców. Spał całą noc na wznak, tak by nie obudzić brata. Po za tym dłonie piekły go niemiłosiernie, trzeba je będzie nasmarować pszczelim woskiem, tak myślał. Zsunął lekko Norge i okrył go kocem, po czym odgarnął mu włosy z twarzy. Niech śpi jeszcze, w końcu cierpiał. Berwald podniósł się z miejsca, nie zauważył, że Dania nie śpi. Wyszedł na chwilę ze stajni by nabrać wody do mycia. Cudem też udało mu się przetoczyć balię pod drzwi. Cała wioska jeszcze spała, więc mógł w spokoju zażyć kąpieli. Mimo że świtało to już zdążyło być ciepło, toteż nie grzał wody nad ogniem.

- Uhhh jakie to ciężkie - wymamrotał sam do siebie, po czym naszykował jeszcze kawałki lnu, którymi po kąpieli miał się wytrzeć i zaczął się rozbierać.

Szwecja swoje ubrania złożył w kosteczkę, a buty odstawił na bok. Wszedł do wypełnionej wodą balii, nabrał wody cebrzykiem i zaczął polewać się wodą, mrucząc przy tym rozkosznie. Co jak co, ale Berwald lubił dbać o siebie. Chwilę posiedział w balii, by umyć włosy i ochłodzić piekące rany na dłoniach. Cały mokry wylazł z balii dopiero po dłuższym czasie i zaczął się powoli wycierać.

Obudził się. W rozczochranych włosach sterczały słomki. Usiadł się i przeciągną. Zaważył, że braci nie ma. Rozejrzał się zaspany. Po chwili namierzył obu coś rozkminiających przy balii. Pomyślał, że warto by się umyć. Na czworakach podpełzł do siedzącego w balii Berwalda i rozebrał się. Po czym dość niezgrabnie, uważając by nie zamoczyć nogi, z pluskiem wtoczył się do środka. Woda była ciepła bo zagrzana przez brata.