NAZWA KRAJU: Dania

IMIĘ I NAZWISKO: Soren Dan Magnus Andersen

STOLICA ( niekoniecznie) : Kopenhaga

PŁEĆ: Sameic 100 %

WIEK: 26

WYGLĄD:

Wysoki blondyn o niebieskich oczach czyli typowy nordyk. Włosy zaczesane z lewej na sztorc z prawej jako-tako ułożone ale zdrarza mu się zaczesać je do tyłu co sprawia, że nikt go nie poznaje. Dobrze zbudowany, zawsze uśmiechnięty. Lubi ubierać kompozycje czerwony, czarny, czasami biały i są to imponujące stroje - niekoniecznie drogie czy modne. Często wpada do sauny więc jego skóra jest naprawdę zadbana. W oczach jarzy się zapał do bitki choć równie dobrze jest to mocno odczuwane, pozytywne uczucie. Jego uśmiech ma wiele natężeń i tylko bliscy mu są w stanie rozpoznać ich etiologię.


CHARAKTER:

Jest typowym sangwinikiem - szybko nudzi się ludźmi choć bardzo ich potrzebuje do życia, nie lubi być sam toteż stara się mieć kogoś u swego boku; bywa leniwy. Ma jednak domieszkę melancholika więc przyjmuje na siebie dużo obowiązków, które bez względu na wszystko sumiennie wykańcza. Ciężko mu żyć samemu dlatego lubi gdy ma kogoś wokół siebie. Prędzej mówi niż myśli. Ma lekkie skłonności sadystyczne i nieco dyktatorskie ale coraz rzadziej się to ujawnia. Można powiedzieć, że jest odpowiedzialny...no...przynajmniej doprowadza wszystko do końca. Wykazuje oznaki dobrego wychowania wobec kobiet - ustępuje miejsca czy też przepuszcza w drzwiach. Szczery do bólu, lekki hipokryta. Czasami nie zna umiaru i uprzykrza się wszystkim aż do znudzenia i zniesmaczenia. Lubi jasne i proste sytuacje tak by się nie nagłowić.
Gdy wpadnie w pijański szał to niewiele może go powstrzymać. Na szczęście wszystkich ma mocną głowę i może dużo wypić bez jakiegokolwiek szumu w głowie. Jeśli niestety do tego dojdzie to są trzy różne opcje zmiany jego nastroju: jeśli jest to możliwe to jego nastrój poprawia się jeszcze bardziej, zarywa do każdej możliwej osoby(tak, do panów też) tzw. casanova mode on lub wszczyna karczemne burdy.
Uwielbia żarty, wszelkiego rodzaju zabawy i festyny toteż co jakiś czas wyprawia większe przyjęcia gdzie może pochwalić się swoimi włościami i dobytkiem.

HISTORIA POSTACI:

Dania to uśmiechnięty chłopak, który mimo wiecznego bana na twarzy miewa swoje humorki. Potrafi być arogancki i bezczelny, święty nie jest. Wywyższa się nad wieloma krajami wciąż uznając się za lepszego od niech chociażby ze względu na wysoki poziom opieki społecznej, mocną walutę oraz ogólny standard życia mieszkańców, podczas gdy wiele innych krajów ( Litwa, Ukraina, Rumunia ) widzi jako zaścianki  i nie bardzo chce mieć z nimi do czynienia.
Relacje z jego rodziną są następujące:

Niemcy oraz Prusy to kuzyństwo Danii 'po kuflu'. Woli spędzać czas ze starszym z nich gdyż Ludwig jest dla niego zbyt rygorystyczny zaś Prusy to jego dobry kumpel chociażby dlatego, że za młodu nauczał małego Gilba jak być 'fajnym'

Holandia to jego najlepszy przyjaciel. Oboje uwielbiają pedałować szosami przez całe dnie, przez co mają takie piłkarskie łydki. I nie, nie chcecie dostać od niech z nogi Często Soren wpada do Hola by pomóc mu przy tulipanach za to Holand podsyła pomysły na nowe projekty Lego
Spędzają ze sobą dużo czasu i wiedzą o sobie bardzo wiele, praktycznie nie mają przed sobą tajemnic. Umownie uznają, że Christiania to ich 'dziecko', a dziewczynka nie ma raczej oporów przed posiadaniem dwóch tatusiów.

Islandia to jakby jego syneczek choć zastrzega się, że to tylko młodszy braciszek. Relacje zalatują pedofilią ale to tylko pozory!

Szwecja...tjaaaa...pożarli się jak to rodzeństwo...i do tej pory Szwed ma mu za złe wszystko to co Dan mu zrobił. Ale kocha go jak brata...bo w sumie są braćmi ( z jednej matki). Robi wszystko by polepszyć między nimi stosunki. Ma cichą nadzieję, ze kiedyś brat mu wybaczy i wszystko wróci do normy.

Norge to jego oczko w głowie. Lubi z nim spędzać czas nawet jeśli ten miliony razy powtarza, że jest żenujący. Cokolwiek Norweg nie zrobi Dan wciąż będzie w jego pobliżu. Razem z nim i Szwedem tworzyli Unię Kalmarską w czasie której Norge został przy Sorenie najdłużej. Teraz, po tym jak Dan oddał go Szwedowi nie może wybaczyć bratu, co ten próbuje nadrobić swoją opiekuńczością.

Finlandii ma za złe, że pod jego wpływem Szwed odszedł z Unii, wciąz ma do niego uraz i choć minęło sporo czasu, a on zrozumiał swój błąd to ma małe opory wobec Finka. Mimo to stara się go polubić.